శ్రీ కృష్ణునికి 3rd year ప్రారంభమయ్యింది . ఒకనాడు ఒక ముసల్లమ్మా కొన్ని అడవి పండ్లను అమ్మడానికి తీసుకొని వచ్చింది. కృష్ణుడు ఆ పండ్లను చూసి " అవ్వా! ఈ పండ్లంటే నాకు చాలా ఇష్టం . వీటిని నాకు ఇస్తావా?" అని అడిగాడు . ఆ అవ్వ - నాయనా నేను ఇవ్వటానికే వచ్చాను. అయితే వీటికి తగిన వెల నివ్వాలి మరి అప్పుడే ఇవ్వగలను అని అంది అవ్వ.
అప్పుడు కృష్ణయ్యా ఏమితెలియిని అమాయకుని వలె మొఖం పెట్టి అవ్వా వెల అంటే ఏమిటి ? అని అడిగాడు. అప్పుడు అవ్వ నేను నీకు ఫలము ఇస్తే - ప్రతిఫలమేమైనా నాకు ఇవ్వాలి . అని అంది . కృష్ణుడు లోపలి కి వెళ్లి తన చిట్టి చేతులతో కొన్ని బియ్యం తీసుకొని వచ్చి ముసలమ్మ వొడిలో వేసాడు. ఆమె చాలా సంతోషించింది వెంటనే కృష్ణునికి చేతులు నిండా పండ్లు పెట్టి తన ఇంటికి బయలు దేరింది. ఒక్కొక్క అడుగు వేస్తువుంటే నెత్తి మీద వున్నా బుట్ట బరువు పెరిగిపొతూ వుంది .ఇంటికి వెళ్లి బుట్టను క్రింద పెట్టి చూసింది అవ్వ. కృష్ణుడు ఇచ్చిన బియ్యపు గింజలు అనంతమైన రాత్నాలుగా మారిపోయి వున్నాయి.ఆమెకు బుట్టనిండా రత్నాలు కనిపించాయి. ఆహా ! ఇతనెవరో భగవంతునివలె వున్నాడు. లేనిచో ఈ ధన్యమంతా రత్నాలుగా మారడానికి వీలు అవుతుందా? నేనెంత అద్రుస్తావంతురాలను! అని తనలో తను ఆనందించింది పోరిగితి వారికి అందరిని పిలిచి మరీ చూపించి సంతోషించింది అవ్వ.
చిన్ని కృష్ణుని బేరము చూసారా ఎలావుందో. నాకు నచ్చింది మీకు నచ్చిందా మరి.
పోస్ట్లు
Dear vaishu talli,
రిప్లయితొలగించండిThe story is very good and its with full of meaning also, very good keep it up and write so many stories like that bye take care and be happy
with love
Ramu