థామస్ అల్వా ఎడిసన్

సృజనాత్మకంగా ఆలోచించడం, శాస్త్ర విజ్ఞాన సహాయంతో మానవాళికి అవసరమైన వాటిని ఆవిష్కరించడం ఎంతో ఓపికతో కూడిన వ్యవహారం. నిరంతరం ప్రయోగాలతో మునిగితేలుతూ ప్రజలకు అవసరమైన సాంకేతిక ఉపకరణాలను సృష్టించి, కొన్ని వందల పేటెంట్లు  పొంది, నిత్య స్మరణీయుడైన వ్యక్తి 'సర్‌ థామస్‌ అల్వా ఎడిసన్‌'.

థామస్ అల్వా ఎడిసన్ ఫిబ్రవరి 11, 1847 న అమెరికా లోని ఓహియో రాష్ట్రానికి చెందిన మిలన్ అనే ప్రాంతంలో జన్మించి మిషిగాన్ రాష్ట్రంలోని పోర్టుహ్యురాన్ అనే ప్రదేశంలో ఎదిగారు. తండ్రి శామ్యూల్ ఆగ్డెన్ ఎడిసన్ జూనియర్ 1804-1896 మరియు తల్లి నాన్సీ మాథ్యూస్ ఎడిసన్ 1810-1871 లకు ఏడవ మరియు చివరి సంతానం.ఇతని కుటుంబం లో జన్మించారు.

 పాఠశాలస్థాయి వయస్సులోనే సొంత ప్రయోగశాల ఏర్పరచుకొని, ప్రయోగాలు చేసేవాడు.అయితే తన ప్రయోగాలకు అవసరమైన డబ్బును స్వయం ఉపాధి ద్వారా పొందాలనుకున్నాడు. తాముండే గ్రామం మీదుగా వెళ్ళే రైలులో దినపత్రికలు, పండ్లు అమ్మి వచ్చిన డబ్బుతో ఏకంగా ఒక వారపత్రికను సొంతగా అచ్చువేసేవాడు. రైల్లోనే ఖాళీ సమయంలో చదువుకోవడం, ఏకంగా రైల్లోనే ఒక ప్రయోగశాలను ఏర్పరచుకోవడం మనం ఊహించలేని విషయాలు. నిరంతర పఠనం, పరిశీలన చేసి ప్రయోగాల ద్వారా నిర్ధారించుకోవడం ఎడిసన్‌ నిత్యకృత్యం. అలాగే సమయాన్ని సద్వినియోగపరచుకున్న తీరు మనకందరికీ స్ఫూర్తిదాయకం.  తెలుసుకోవాలన్న ఆసక్తి, నిరంతర తపన, ప్రజలందరికీ ఉపకరించే ఫలితాన్ని వెలువరించాలన్న దృఢకాంక్ష, నిద్రాహారాలు మరచి తదేక దీక్షతో ప్రయోగాలు చేయడం, తన జ్ఞానాన్ని నిత్యం అభివృద్ధిపరచుకోవడం.. ఒక కార్యసాధకుడు, పరిశోధకుడైన ఎడిసన్‌ మానవాళి పురోగతికి సూచించిన మార్గాలు. ఎడిసన్‌ స్ఫూర్తితో మనం ఎంచుకున్న రంగంలో ఏకదీక్షతో, పట్టుదలతో కృషి చేయడమే ఆయన జీవితం నుండి మనం నేర్చుకోవాల్సింది.

 ఎడిసన్ మొదటగా న్యూజెర్సీ లోని నెవార్క్ లో పరిశోధకుడిగా తన ప్రస్థానాన్ని ఆరంభించాడు.ఆయన మొదట పని చేసినవి ఆటోమాటిక్ రిపీటర్ మరియు టెలిగ్రాఫిక్ పరికరాలు కానీ అతనికి పేరు తెచ్చి పెట్టినది మాత్రం 1877 లో కనిపెట్టబడిన ఫోనోగ్రాఫ్. ఈ పరికరాన్ని కనిపెట్టినపుడు ప్రజలు సంభ్రమాశ్చర్యాలకు గురయ్యారు. ఆయనకు మెన్లో పార్క్ మాంత్రికుడు అనే పేరు పెట్టారు.

 ఎడిసన్ అక్టోబర్ 18, 1931 న వెస్ట్ ఆరెంజ్, న్యూ జెర్సీ, యునైటెడ్ స్టేట్స్ లో  మరణించారు.

Edison's great quotations .

• “Genius is one percent inspiration and ninety-nine percent perspiration.”
• “I haven't failed, I've found 10,000 ways that don't work”
• “Good fortune is what happens when opportunity meets with planning.”
• “The three great essentials to achieve anything worth while are, first, hard work; second, stick-to-itiveness; third, common sense.”
• “Opportunity is missed by most people because it is dressed in overalls and looks like work.”
• “I never failed once. It just happened to be a 2000-step process.”
• “I never did a day's work in my life. It was all fun.”
• “Restlessness is discontent and discontent is the first necessity of progress. Show me a thoroughly satisfied man and I will show you a failure.”
• "There's a way to do it better - find it.”
• "We now know a thousand ways not to build a light bulb”
• “Be courageous! Have faith! Go Forward!”.

జీర్ణం జీర్ణం వాతాపి జీర్ణం

అమ్మమ్మలు, నాయనమ్మలు చిన్నపిల్లలకు బోజనము పెట్టి వారి పొట్టను మెల్లిగా రాస్తూ  జీర్ణం జీర్ణం వాతాపి జీర్ణం  అంటూ వుంటారు.  అలా అనేదాని వెనకాల ఒక కదా వుంది.  ఆ కధే  జీర్ణం జీర్ణం వాతాపి జీర్ణం.

దక్షిణహిందూ దేశంలోని అడవుల్లో వాతాపి, ఇల్వలుడు అనే ఇద్దరు భయంకరులైన రాక్షసులు నివసిస్తూ వుండేవారు. వాళ్ళిద్దరూ అన్నదమ్ములు. మనుష్యులను చంపి తింటుండేవారు. ఆ చంపి తినే పద్ధతి కూడా చాలా విచిత్రంగా ఉండేది. ఇల్వలుడు బ్రాహ్మణ రూపం ధరించి ఆ అడవి వెంబడి వెళ్ళే ప్రయాణికులని తన ఇంటికి వచ్చి ఆతిథ్యం స్వీకరించమని వినయంగా అడిగేవాడు. పాపం వాళ్ళు ఇల్వలుడి మాటలు నమ్మి అతని ఇంటికి వెళ్ళేవారు. వాళ్ళని స్నానం చేసి విశ్రాంతి తీసుకోమని చెప్పి వంట చేయడానికని ఇల్వలుడు వంటింట్లో దూరేవాడు. అక్కడ వాతాపిని చంపి ముక్కలు చేసి ఆ మాంసంతో వంటకాలు చేసేవాడు. వంట అయిపోయాక అతిథుల్ని పిలిచి స్వయంగా వడ్డించేవాడు. ఇల్వలుడు వడ్డించిన పదార్ధాలన్నీ బాటసారులు సుష్ఠుగా తినేవారు. భోజనం పూర్తి చేసి వాళ్ళు పీటమీద నుంచి లేవబోయే సమయానికి ఇల్వలుడు వాళ్ళముందు నిలబడి, "వాతాపీ! ఓ వాతాపీ! రా! త్వరగా బయటికి రా " అని పిలిచేవాడు. అతిథుల కడుపులో మాంసరూపంలో ఉన్న వాతాపి ఈ పిలుపు వినగానే మళ్ళీ ప్రాణం పోసుకుని వాళ్ళ పొట్టలు చీల్చుకుని బయటకు వచ్చేవాడు . పాపం! ఆ అతిధులు పొట్ట పగిలి చనిపోయేవారు. అప్పుడు అన్నదమ్ములిద్దరూ చనిపోయిన అతిథుల మాంసాన్ని లొట్టలేసుకుంటూ తినేవారు.

చాలాకాలం వరకు ఈ మోసాన్ని ఎవరూ కనిపెట్టలేకపోయారు. కొన్నాళ్ళకు ఈ రహస్యం బయటకు పొక్కింది. అప్పుడు ఆ అరణ్యాలలో వుండే మునులంతా అగస్త్యమహర్షి దగ్గరకు వెళ్ళి జరిగిందంతా చెప్పారు. 

అగస్త్యమహర్షి గొప్ప పండితుడు, జ్ఞాని. చాలా మంత్రశక్తులు ఉండేవి ఆయనకు. మహాసముద్రాలను, పర్వతాలను కూడా శాసించగలిగేవాడు.అగస్త్యుడు వెంటనే ఇల్వలుడు, వాతాపి ఉండే ప్రదేశానికి బయలుదేరాడు.

మహర్షిని చూడగానే ఇల్వలుడు ఇల్లు చేరుకోగానే వినయంగా చేతులు కట్టుకుని, "మహాత్మా! తమరు స్నానం చేసి జపం చేసుకుంటూ వుండండి. నేను క్షణంలో వంట చేస్తాను" అన్నాడు. తరువాత వంటింట్లోకి వెళ్ళి ఎప్పటిలాగే వాతాపిని చంపి ఆ మాంసంతో వంటకాలు చేశాడు.

తర్వాత ఇల్వలుడు మహర్షిని విందుకు పిలిచాడు. కొసరి కొసరి తను వండిన వంటకాలన్నీ వడ్డించాడు. తను ఏం తింటున్నదీ మహర్షికి తెలియకపోతే కదా!

ఆనందంగా భోజనం చేసి ఎడం చేత్తో పొట్టమీద రాసుకుంటూ మెల్లగా " జీర్ణం జీర్ణం వాతాపి జీర్ణం "అనుకున్నాడు.

అది ఇల్వలుడికి వినపడలేదు. ఆయన చెయ్యి కడుక్కోటానికి లేచి నిలబడగానే ఇల్వలుడు "వాతాపీ! ఓ వాతాపీ! బయటకు రా! " అని గట్టిగా పిలిచాడు. కాని ఎంతసేపటికీ వాతాపి బయటకు రాలేదు. ఇల్వలుడికి భయం వేసింది.  అగస్త్యుడు చిరునవ్వు నవ్వుతూ "ఏ వాతాపిని నాయనా నువ్వు పిలుస్తున్నావు? నీ తమ్ముడే అయితే అతను ఎప్పుడో నా పొట్టలో జీర్ణమైపోయాడు" అన్నాడు. తన ఎదుట ఉన్నది అగస్త్యులవారనీ, ఆయనకు మహత్తరశక్తులు ఉన్నాయనీ అప్పుడు అర్థమయింది ఇల్వలుడికి, ఒణికిపోతూ మహర్షి కాళ్ళమీద పడి "మహాత్మా! దయచేసి నన్ను ప్రాణాలతో విడిచిపెట్టండి. మరెప్పుడూ ఇటువంటి పాపం చెయ్యను" అన్నాడు.

తాపసి దయతలచి సరే అన్నాడు. ఇల్వలుడు మరెప్పుడూ ఎవర్నీ చంపనని ప్రమాణం చేసి, ఆ అడివి వదలిపెట్టి వెళ్ళిపోయాడు.  ఇల్వలుడనే చెడు మనసుగల వాని జిత్తులు జ్ఞాని అయిన అగస్త్యుణ్ణి ఏమీ చెయ్యలేకపోయాయి.

జాన్ ఫ్రాన్క్లిన్ ఎండర్స్

జాన్ ఫ్రాన్క్లిన్ ఎండర్స్ ప్రసిద్ధ అమెరికన్ శాస్త్రవేత్త ఫిబ్రవరి 10th, 1897, న జన్మించాడు.

ఈయన అమెరికా సంయుక్త వైమానిక దళం లో పైలట్గా పనిచేసారు . మొదటి ప్రపంచ యుద్ధం తరువాత అతను  BA యొక్క డిగ్రీ పూర్తి చేసారు, ఆ డిగ్రీ ని 1919 లో ఇవ్వబడింది 1920 లో అది సాధారణ డిగ్రీ. అప్పుడు అతను  అసంతృప్తి చెందారు. అతను హార్వర్డ్ విశ్వవిద్యాలయంలో ప్రవేశించాడు, హార్ట్ఫోర్డ్ లో రియల్ ఎస్టేట్ వ్యాపారము లోకి వచ్చారు. నాలుగు సంవత్సరాలు అతను ఆంగ్ల గురువుగా పనిచేసారు కానీ అతని ఆలోచనలు ఆంగ్ల సాహిత్యం మరియు జర్మనిక్ మరియు సెల్టిక్ భాషలు మీద అధ్యయనం చేసారు, కానీ అతను ఈ జీవితం తో సంతృప్తి చెందలేదు. అతను జీవశాస్త్రం మీద కూడా చాలా ఆసక్తి ఉండేది.  ఈ ఆసక్తి అతన్ని Ph.D. కోసం ఒక అభ్యర్థి గా చేసింది.  ఇతను హార్వర్డ్ వద్ద వైద్య విద్యార్ధులు స్నేహాము  ద్వారా సూక్ష్మక్రిముల ఇమ్యునాలజీ లో డిగ్రీ అందుకున్నారు .అతను అప్పుడు హార్వర్డ్ తో సిడ్నీ విశ్వవిద్యాలయం లోను, ఆస్ట్రేలియా వద్ద బాక్టీరియాలజీలో ప్రొఫెసర్ అయిన డాక్టర్ HK వార్డ్,ద్వారా బాక్టీరియా మరియు ఇమ్యునాలజీ విభాగం యొక్క హెడ్  ప్రొఫెసర్ హన్స్ Zinsser, ను కలసి చాలా జీవ శాస్త్రము పై ప్రభావితమైనారు.

1930 లో, ఎండర్స్ Ph.D. యొక్క పట్టా పుచ్చుకున్నాడు హార్వర్డ్ వద్ద క్షయ బాసిల్లే క్రిముల నుండి విడివడిన రసిక రకం బాక్టీరియా అనాఫిలాక్సిస్ ను  మరియు తీవ్రసున్నితత్వంగా ప్రత్యేకమైన విషయాలు తెలుసుకొని వాటిని  ఆధారంలతో ఒక థీసిస్ కోసం సమర్పించారు .

1930 నుండి 1946 వరకు, ఎండర్స్ బోధనా సిబ్బంది సభ్యుడిగా హార్వర్డ్ వద్ద ఉండిపోయినారు. ఈ కాలంలో అతను, మొదటి, బాక్టీరియా, వైరస్ వల్ల కలిగిన వ్యాధి యొక్క తీవ్రత మరియు హోస్ట్ జీవి యొక్క ప్రతిఘటన సంబంధించిన కొన్ని కారకాలు వివరాల పై  అధ్యయనం చేసారు.  నిర్దిష్ట ప్రతిరక్షకం ద్వారా బ్యాక్టీరియా opsonization ఒక ఉత్ప్రేరక-వంటివి పెంచి వాటి ఆధారం తో పోలిసాకరైడ్ మరియు ఉత్పత్తి పద్ధతి యొక్క ఒక కొత్త రూపం కనుగొన్నారు.

1946 లో, ఎండర్స్ బోస్టన్ వద్ద పిల్లల మెడికల్ సెంటర్ వద్ద అంటు వ్యాధులు లో పరిశోధన కోసం ఒకప్రయోగశాల ఏర్పాటు కోరారు. మనిషి యొక్క వైరల్ వ్యాధులు ఈ ప్రయోగశాల చాలా ఉద్భవించిన మిగిలిఉన్న పని తన ఆధ్వర్యములో జరిగింది మరియు అది Th వెల్లెర్ మరియు FC రాబిన్స్, నోబెల్కలిసి, పని ఎండర్స్ లభించింది ఇది కోసం పోలియో వ్యాధి వైరస్ యొక్క సాగు చేయబడుతుంది అనిఇక్కడ ఉంది 1954 లో జీవశాస్త్రం లేదా మెడిసిన్ కోసం బహుమతి.

 1949లో జాన్ ఫ్రాన్క్లిన్ ఎండర్స్, థామస్ హెచ్.వెల్లర్ మరియు ఫ్రెడరిక్ చాప్మన్ రాబిన్స్ కలిసి పోలియో వైరస్‌ను సజీవమయిన జంతు కణాల కల్చర్‌లో పెంచారు. అప్పటి నుంచి వారి పద్దతిలో చిన్నాచితకా మార్పులు చేస్తూ మిగతా వైరస్‌లను కూడా సెల్ కల్చర్‌లలో పెంచడం మొదలయింది.  ఇదే పోలియో వాక్సిన్ కనుక్కొటానికి నాంది అయ్యింది. ఈయన నిరంతరము ఏదో సాధించాలి అన్నట్టు జీవితాన్ని సాగించారు.

కొత్త ఢిల్లీ

1931 వ సంవత్సరము ఫిబ్రవరి 10  న కొత్త ఢిల్లీ నగరం అధికారికంగా ప్రారంభించబడింది.

బ్రిటిష్ రాజ్య పరిపాలన కాలంలో డిసెంబరు 1911 వరకూ భారత రాజధానిగా కలకత్తా నగరం వుండేది. కొన్నాళ్ళు తరువాత రాజధానిని  ఢిల్లీకి మార్చబడినది. ప్రాచీనకాలం నుండి ఢిల్లీ రాజకీయ కేంద్రముగా వుంటూ వస్తున్నది. ప్రత్యేకంగా మొఘల్ సామ్రాజ్య కాలం నుండి మరీ ముఖ్యంగా 1799 నుండి 1849 వరకూ ఢిల్లీ కేంద్రంగా వుంటూ వచ్చింది. 1900 ప్రారంభంలో బ్రిటిష్ పరిపాలనా కాలంలో భారత రాజధానిని, కలకత్తా నుండి ఢిల్లీ కి మార్చాలనే ప్రతిపాదన వచ్చింది. కలకత్తా భారత్ కు ఈశాన్య దిశలోనూ, భారత్‌కు చెందిన అనేక ప్రాంతాలకు చాలా దూరంగా వుండేది. ఈ కారణాన బ్రిటిష్ రాజ్ పరిపాలనా సౌలభ్యం కొరకు రాజధానిని ఢిల్లీకి మార్చడమే ఉత్తమమని భావించింది. అప్పటి భారత చక్రవర్తి 5వ జార్జి, యునైటెడ్ కింగ్డం, భారత రాజధాని, కలకత్తా నుండి ఢిల్లీ కి మార్చాలని ప్రకటించాడు.