ప్రపంచ సంగీత దినోత్సవ శుభాకాంక్షలు. సంగీతము అన్నది ఒక అద్భుతము. ఈ సంగీతము అన్నది ప్రకృతి నుండి వచ్చిందేమో అని నాకు అనిపిస్తుంది. "పశుర్వేత్తి శిశుర్వేత్తి వేత్తి గాన రసం ఫణిః" అన్నారు పెద్దలు. కానీ పశువులకన్నా, శిశువుల కన్నా పక్షులకు గానం గురించి బాగా తెలుసు అని ప్రకృతి నిరూపిస్తోంది. సంగీతముకు రాళ్ళు కరుగుతాయిట , పశువులు , పక్షులు, మరియు చిన్ని శిశువులు కూడా రెస్పాండ్ అవుతాయి అంటారు. సంగీతానికి అంత మహత్యము వుందిట . భగవంతుడు కూడా సంగీత ప్రియుడు అని మనకు కూడా తెలుస్తుంది. ఎలా అంటారా శివుని చేతిలో డమరుకము సంగీత సాదనం, కృష్ణుని చేతిలో మురళి, నారద తుంబురుడులు సంగీత విద్వాంసులు, మరియు మనం చదువులు తల్లిగా పూజలు చేసే అమ్మ సరస్వతిమాత చేతిలోని కచ్ఛపి (వీణ). వీటిని బట్టి బాగావంతుడు కూడా సంగీతము అంటే ఇష్టం అని తెలుస్తోంది కదండీ. మనము నిత్యమూ వినే కోకిల అరుపులో వుంది సంగీతము. పాటల పల్లకిలోన, చిగురాకు సవ్వడిలోన, నిరంతరము వసంతమే సంగీతము, గుప్పెడు గుండెలలోన , గుడిగంటల సందడిలోన ప్రతీక్షణం నిరంతరం స్వరార్చనే సంగీతము, వెన్నేలలో పొంగే గోదావరి సంగీతము. ఎంత దూరమైనా చిరుగాలిలోన అనుబందం పెంచే రాగం సంగీతము. ఇలాంటి సంగీతము గురించి చెప్పటం ఎవరి తరంకాదు. ప్రపంచ సంగీత దినోత్సవ శుభాకాంక్షలు. ఈ పాట నాకు చాలా నచ్చింది ఘంటసాల గారు పాడిన ఈ పాట చూడండి.
సమస్త ప్రాణులూ, పెద్దవి గానీ, చిన్నవి గానీ; బలమైనవి గానీ, బలహీనమైనవి గానీ ; కనిపించేవి గానీ, కనిపించనివి గానీ; దగ్గరగా వున్నవిగానీ, దూరంగా వున్నవిగానీ; పుట్టినవి గానీ, దూరంగా వున్నవిగానీ; అన్నీ, ఎల్లప్పుడూ, శాంతి సౌఖ్యాలతో ఓలలాడాలి!
బుద్దుడి సూక్తి.
నాకు ఈ సూక్తి ఎందుకు గుర్తువచ్చింది అంటే నేను రాత్రి ఒక కధ చదివాను. ఆకధ మీకు కూడా షేర్ చేస్తానులెండి. కదా పేరేమో సుబ్బడు మారాడు.
సుబ్బడు రెండో తరగతి చదువుతున్న పిల్లవాడు. అతని పేరు సుబ్రహ్మణ్యం. అందరు అతన్ని అందరు ముద్దుగా సుబ్బడు అంటారు. ఈ పిల్లడు బాగా అల్లరి పిల్లోడుఅన్నమాట . ఈ పిల్లాడు రోజు స్కూల్ కి వెళ్ళేటప్పుడు దారిలో చెట్ల మీద వుండే పక్షులను రాళ్ళు విసిరి కొట్టేవాడు. కుక్కలను కర్రతో బెదిరించేవాడు. చీమల బారులను పుల్లలతో చెదరకోట్టేవాడు. ఆపిల్లాడు గురించి చెప్తే మనకు ఒక రోజు సరిపోదేమో. వాళ్ళ అమ్మగారు ఎప్పుడు నోరులేని జీవులను బాధపెట్ట కూడదు అని చెప్పేది . ఈ సుబ్బడేమో చెప్పేది అసలు వినడు. జంతువులను బాధపెట్టడము వీడికి బాగా అలవాటు అయిపోయింది. వీడికి అదే ఆటగా మారిందంటే చూడండి ఎంత అల్లరో వాడు.
ఒకరోజు అలాగే ఆడుకుంటూ ఒక పొదలోకి వెళ్ళాడు సుబ్బుడు. అక్కడ వున్నా పక్షులన్నీఅరుచుకుంటూ ఒక్కసారిగా పైకి ఎగిరాయి, కుక్కలు మోరుగుతున్నాయి. అలా హడావిడి గా వుంటే మన సుబ్బడు బయపడి కొంచెం దూరంగా వచ్చి ఆ పోదవైపు చూసాడు. అక్కడ ఒక పెద్ద పాము కనబడింది. భయంతో పారిపోయి అమ్మని గట్టిగా పట్టుకొని జరిగిన సంగతి. పెద్ద పాముని చూసిన సంగతి చెప్పాడు. అప్పుడు అమ్మ "చూసావా ? ఆ పిట్టలూ కుక్కలూ ఎంత మేలుచేసాయో! అవి లేకపోతే ఈ పాటికి ఏమి అయ్యేది? పాము నిన్నుకరిచేది" అంది.
సుబ్బుడికి అప్పుడు అర్ధం అయ్యింది. పక్షులు, జంతువులు ఎంత మంచివో తెలుసుకున్నాడు. తాను ఎంత చెడ్డవాడో తెలుసుకొని. అమ్మా ఇంకెప్పుడు వాటిని బాధపెట్టాను అన్నాడు. అప్పటినుండి వాటికి నూకలు వేసి వాటిని బాదపెట్టడం మానేసాడు. సుబ్బడు బలే మారిపోయాడు కదండి. మనం కూడా సుబ్బడు లాగ జంతువులును అల్లరిపెట్ట కూడదు. నాకు ఈ కదా బుద్దుని సూక్తి నచ్చిందండి. అందుకే మీతో షేర్ చేసుకున్నా.