Atta Kodalu funny youtube series

 

అమ్మమ్మ తో నేను - (2) అమ్మమ్మ చల్లని ఒడి

 అమ్మమ్మ తో నేను

నాకు మా అమ్మమ్మ అంటే చాలా ఇష్టం. అమ్మమ్మ ఊరికి వెళ్లడం అంటే నాకు పండగే. అమ్మమ్మ ఇల్లు పెద్దది, చుట్టూ పచ్చని చెట్లు, రంగురంగుల పూలతో నిండి ఉంటుంది. అమ్మమ్మ నన్ను చూడగానే తన పెద్ద చేతులతో గట్టిగా హత్తుకుంటుంది. ఆ స్పర్శ ఎంతో వెచ్చగా, ప్రేమగా ఉంటుంది.

అమ్మమ్మ దగ్గర ఎన్నో కథలు ఉంటాయి. రాత్రి భోజనం అయ్యాక, చాప మీద కూర్చుని అమ్మమ్మ చెప్పే దెయ్యాల కథలు, రాజుల కథలు వింటూంటే నాకు వేరే లోకంలో ఉన్నట్టు అనిపిస్తుంది. కొన్నిసార్లు భయమేసినా, అమ్మమ్మ దగ్గర ఉండటం వల్ల ధైర్యంగా ఉంటుంది.

పగలంతా అమ్మమ్మతో ఆడుకుంటాను. తోటలో దాగుడుమూతలు ఆడుతాం, కోతి కొమ్మచ్చి వేస్తాం. అమ్మమ్మ నాకు గోరింటాకు పెడుతుంది, జడ వేస్తుంది. అమ్మమ్మ చేసే చేతి వంటకాలు ఎంతో రుచిగా ఉంటాయి. అమ్మమ్మ చేసే పప్పు, ఆవకాయ నాకు చాలా ఇష్టం.

ఒకసారి నేను జ్వరం వచ్చి మంచంలో ఉంటే, అమ్మమ్మ రోజంతా నా పక్కనే కూర్చుని తల నిమురుతూ పాటలు పాడింది. తన చేత్తో గోరువెచ్చని నీటితో ఒళ్ళు తుడుస్తూ ఉంటే నా ఒంట్లో ఉన్న నీరసం అంతా తగ్గిపోయినట్టు అనిపించింది. అమ్మమ్మ ప్రేమ ఒక మందులా పనిచేస్తుంది.

అమ్మమ్మంటే కేవలం ఒక బంధువు కాదు, నాకు ఒక మంచి స్నేహితురాలు, ఒక గురువు. అమ్మమ్మ దగ్గర నేను ఎన్నో మంచి విషయాలు నేర్చుకున్నాను. పెద్దవాళ్ళని ఎలా గౌరవించాలి, అందరితో ప్రేమగా ఎలా ఉండాలి అని అమ్మమ్మ నాకు నేర్పింది. అమ్మమ్మ చల్లని ఒడి నాకు ఎప్పటికీ ఒక భద్రమైన ప్రదేశం. అమ్మమ్మతో గడిపిన ప్రతి క్షణం నా హృదయంలో ఒక మధురమైన జ్ఞాపకంగా నిలిచిపోతుంది.

అమ్మమ్మతో నేను

 అమ్మమ్మతో నేను

నాకు ఇప్పటికీ గుర్తువుంది ఊరిలో మా అమ్మమ్మగారి ఇంటి వాతావరణం ఎప్పటికీ నాకు గుర్తుండిపోతుంది. వేసవి సెలవుల్లో చల్లటి సాయంత్రం వేళ అమ్మమ్మ తాత మావయ్య అంతా మేడమీద చల్లాగావుండేది.  అక్కడ అమ్మమ్మ అందరికీ పక్కవెసి అందరికీ బొజనం కలిపి ఒక్కొక్కరికీ తన చేతితో గొరుముద్దలు తినిపించేది . ఆచల్లగాలికి నెను అమ్మమ్మ ఒళ్ళో తలపెట్టుకొని పడుకొనేదాన్ని అమ్మమ్మ తన చెయ్యితో సున్నితంగా నిమురుతూ కదలు మంచి విషయాలు చెప్పేది. 

 కానీ నాకు మాత్రం, అమ్మమ్మతో గడిపిన ప్రతి క్షణం చాలా ప్రత్యేకం.

ఒక్క రోజు, గడ్డిమీద కూర్చుని, నెయ్యి వేసిన పెసరట్టు తింటూ అమ్మమ్మకి చెప్పాను :

"అమ్మమ్మా! నీ కథలు చాలా మిస్ అయ్యా!"

ఆమె నవ్వుతూ నన్ను ఒడిలోకి తీసుకొని మళ్లీ ఓ పాత కథ ప్రారంభించింది — అరిష్టబుద్ధి అనే గుడ్లగూబ కథ చెప్పింది  నాకు తెలియని ప్రతీ పదానికి అర్థం చెబుతూ, ఓసారి కథ ముగిసిన తరువాత, "ఇందులో నీవు ఏం నేర్చుకున్నావు?" అని అడిగేది.

నా చిన్నప్పటినుండి అలా ఆమెతో ఉన్నాను.పగలు, సాయంకాలాలు, బంగారు రంగుల పచ్చడీ వాసనలతో నిండిన ఆమె వంటగది — అమ్మమ్మ చేతుల గాజుల సవ్వడి ఇవన్నీ ఇప్పటికీ నా మనసులో మెరిసిపోతున్నాయి.

సమయం గడిచిపోయింది. కానీ ఇప్పుడు అమ్మమ్మ లేరు. కానీ ఆమె ప్రేమ, ఆమె మాటలు, ఆమె కథలు మాత్రం నాకు మార్గదర్శకంగా ఉన్నాయి.

ప్రతి సారి కష్టపడి పాఠాలు చదివినప్పుడు, లేదా ఎవరికైనా సహాయం చేసినప్పుడు — "నీవు మా అమ్మమ్మలా ఉన్నావు!" అని నాలో నేనే భావిస్తాను. థేంక్యు అమ్మ్మమ్మ