నాటి రక్త చరిత్ర కు ప్రతీకారం చర్య.

జలియన్ వాలాబాగ్

భారతదేశ స్వాతంత్ర సంగ్రామ చరిత్రలో ఎవరు మరిచిపోని భాధాకరమైన సంఘటన రక్తపు ఏరు ప్రవహించిన విషయం జలయన్ వాలాబాగ్ దురంతము.  నాకు ఈ విషయం గురించి చదువుతుంటే.  నాకళ్లలో నీరు ఉబికి వస్తోంది అంటే నమ్మండి.   

జలియన్ వాలాబాగ్ అనేది ఉత్తర భారత దేశంలోని అమృత్‌సర్పట్టణంలో ఒక పార్క్ .ఏప్రిల్ 13, 1919 న బ్రిటీష్ సైనికులు జనరల్ డయ్యర్ సారథ్యంలో ఈ పార్క్ లో సమావేశమైన నిరాయుధులైన స్త్రీ, పురుషులు మరియు పిల్లలపైన విచక్షణారహితంగా కాల్పులు జరిపారు. ఈ కాల్పులు పది నిమిషాలపాటు కొనసాగాయి. 1650 రౌండ్లు కాల్పులు జరిగాయి. అప్పటి ఆంగ్ల ప్రభుత్వ లెక్కల ప్రకారం 379 మంది మరణించారు. కానీ ఇతర గణాంకాల ప్రకారం అక్కడ 1000 కి పైగా మరణించారు. 2000 మందికి పైగా గాయపడ్డారు.   చనిపోయిన వారిలో ఆరు వారాల చిన్న పిల్ల కూడా వుంది.  చనిపోయిన వారిని తీసుకువెళ్ళటానికి కూడా వీలు లేకుండా కర్ఫ్యూ వుంది.  అప్పుడు గాయపడినవారు, చనిపోయిన వారి కుటుంబ సభ్యులు యొక్క మానసిక పరిస్థితి ని తలుచుకుంటే హృదయవిదారకంగా వుంది.  అప్పుడు జరిగిన సంఘటనకి తన ఆఫీసులో బ్రిగేడియర్ జనరల్ రెజినాల్డ్ డయ్యర్ ఇచ్చిన రిపోర్టు ప్రకారం అతనికి తిరుగుబాటు విప్లవకారుల సేన ఎదురైనందున కాల్పులు జరుపవలసి వచ్చింది. డయ్యర్‌కు పంజాబ్ లెఫ్టినెంట్ గవర్నర్ మైకేల్ ఓ డ్వయర్ ఇచ్చిన టెలిగ్రాములో "నీ చర్య సరైనదే. దానిని లెఫ్టినెంట్ గవర్నర్ సమర్ధిస్తున్నాడు" అని వ్రాసి ఉంది.  ఇది మరీ ఘోరంగా వారి చర్యను సమర్ధించుకున్నారు కదా.

ఈ ఉదంతంపై విచారణ జరపడానికి 1919లో "హంటర్ కమిషన్" ఏర్పరచారు. ఆ కమిషన్ సమక్షంలో డయ్యర్ - తనకు ఆ మీటింగ్ గురించి 12:40కి తెలిసిందనీ, దానిని నిలపడానికి తానేవిధమైన ప్రయత్నమూ చేయలేదనీ, అక్కడ సమావేశమైన గుంపు గనుక కనిపిస్తే కాల్పులు జరపాలనే ఉద్దేశంతోనే తాను అక్కడికి వెళ్ళాననీ - చెప్పాడు.

"బహుశా కాల్పులు జరుపకుండా గుంపును చెదరగొట్టడం సాధ్యం అయ్యుండవచ్చునని నేను భావిస్తున్నాను. కాని వాళ్ళంతా మళ్ళీ తిరిగివచ్చి నన్ను అవహేళన చేసేవారు. నేను చేతగానివాడినయ్యుండేవాడిని."హంటర్ కమిషన్ సమక్షంలో డయ్యర్ స్పందన తెలియచేసారు.  వారి చర్యను పూర్తిగా సమర్ధించు కున్నాడు డయ్యర్.  గాయపడిన వారిని ఆసుపత్రికి తీసుకువెళ్ళటానికి ఎటువంటి సహాయము చేయలేదు వారు.

అమృత్‌సర్ నుండి ఢిల్లీకి రైలులో ప్రయాణిస్తున్న జవహర్‌లాల్ నెహ్రూ పరదాల అవతల నుండి ఒక మిలిటరీ ఆఫీసర్ గట్టిగా ఇలా మాట్లాడడం విన్నానని తన ఆత్మకథలో వ్రాశాడు - "పట్టణం అంతా నా దయమీద ఆధారపడి ఉంది. దానిని బూడిద చేసేద్దామనుకొన్నాను గాని దయతలచి వదిలేశాను" - ఈ మాటలు అన్న వ్యక్తి స్వయంగ అ డయ్యరే. అదే రైలులో ప్రయాణం చేస్తున్నాడు.

డయ్యర్ 

    లండన్‌లో హౌస్‌ ఆఫ్‌ లార్డ్స్‌ లో జరిగిన చర్చలో జనరల్‌ డయ్యర్‌ను హీరోగా ప్రస్తుతిస్తూ ప్రశంసల వర్షం కురిపించారు. కొందరు ఆంగ్లేయులు విమర్శించినా, భారతదేశంలో బ్రిటిష్‌ అధికారాన్ని కాపాడిన వీరుడు డయ్యరేనని బ్రిటన్‌లో అత్యధికులు అతడిని గౌరవించారు. సన్మాన సభలో అతడికి 'పంజాబ్‌ రక్షకుడు' అని అక్షరాలు చెక్కిన వజ్రాలు పొదిగిన ఒక కత్తిని, 28,000 పౌండ్ల సొమ్ముని బహూకరించారు. ఆంగ్ల పత్రికలు, ఆంగ్లో ఇండియన్‌ పత్రికలు డయ్యర్‌ని పొగిడాయి. 

ఈ చర్య  మన భారతీయులకు పుండుమీద కారం జల్లినట్టు అనిపించింది.  

జలియన్‌ వాలాబాగ్‌ మారణకాండ, అనంతర కాలంలో పంజాబ్‌లో జరిగిన అకృత్యాలు యావత్తు జాతినీ చలింపచేశాయి. ఈ ఘటనలు మన జాతీయోద్యమాన్ని బలంగా ప్రభావితం చేశాయి. బ్రిటిష్‌ పాలన పైన భ్రమలున్న మితవాద వర్గంలో అధికులు తమ అభిప్రాయాల్ని మార్చుకున్నారు. 
    పరాయిపాలన నుంచి దేశాన్ని విముక్తి చేయడమొక్కటే పరిష్కారమని భారతీయ నాయకులు నిర్ధారణకి వచ్చారు. విశ్వకవి రవీంద్ర నాధ టాగోర్‌ ఈ దురంతాలకి నిరసనగా 'నైట్‌ హుడ్‌' బిరుదును తిరిగి ఇచ్చేశారు.                     

    జలియన్‌ వాలా బాగ్‌లో చిందిన రక్తం తదనంతరం ఎందరో దేశభక్తులకు స్ఫూర్తిని ప్రేరణని ఇచ్చింది. బాల భగత్‌ సింగ్‌ జలియన్‌వాలా బాగ్‌ను దర్శించి, రక్తంతో తడిసిన గుప్పెడు మట్టిని తెచ్చుకున్నాడు.

 స్వరాజ్య కాంక్ష ఎక్కువైంది.  దానికి ప్రతీకార చర్య చెయ్యాలి అని తిరుగుబాటు దారులు చాలా కృషి చేసారు.  ఆ కృషికి  ప్రతిఫలం గా  21 సంవత్సరాల తర్వాత   మార్చి 13, 1940. సా. 4గం. 30ని.ల సమయం.   లండన్‌ లోని కాక్స్‌టన్‌ హాలులో రాయల్‌ సెంట్రల్‌ ఏసియన్‌ సొసైటీ, ఈస్టిండియా అసోసియేషన్‌ ఏర్పాటు చేసిన సభ జరుగుతోంది. అప్పుడు ఆ హాలు జనాలు తో పూర్తిగా కిక్కిరిసిపోయి వుంది. ఆనాటి సభకి ముఖ్య అతిధి జిలియన్ వాలాబాగ్ దురంత కారకుడు అత్యంత ప్రముఖుడు  మైకేల్‌ ఓ. డయ్యర్‌   మైకేల్‌ ఓ. డయ్యర్‌ ప్రసంగం ముగిశాక, సభ మధ్యలో కొన్ని నిముషాలు తరువాత. అప్పటి వరకూ సభలో ముందు వరుసలో కూర్చున్న ఒక భారతీయ యువకుడు నెమ్మదిగా తన సీట్లోంచి లేచి నిలబడ్డాడు. తిన్నగా డయ్యర్‌ వున్న  వైపు నడుచుకుంటూ వెళ్లాడు. హటాత్తుగా తనముందు వచ్చి నిలబడిన యువకుడిని చూసి  డయ్యర్‌ ఒక్క సారిగా షాక్ అయ్యాడు.  దృఢంగా ఎత్తుగా ఉన్న ఆ యువకుడి ఆహార్యం, గడ్డం చూడగానే పంజాబీ అని అర్ధం అవుతోంది. అతడి ముఖం నిశ్చలంగా, భావరహితంగా ఉంది. అతడి కళ్లు కనిపించీ కనిపించని తడితో మెరుస్తున్నాయి.  డయ్యర్‌కి అతడెవరో ఎందుకు వచ్చాడో ఎందుకు నిలబడ్డాడోఅస్సలు అర్ధం కాలేదు. ఆలోచించే టైం కూడా డయ్యర్ కు ఆ యువకుడు ఇవ్వలేదు. చేతిలో నల్లని పిస్తోలు ఉంది డయ్యర్‌కి అర్ధమైనట్టు అనిపించింది. అతడి గొంతు తడారి పోయింది. పిస్తోలు నిప్పులు కురిసింది. మైకేల్‌ ఒ. డయ్యర్‌ రక్తం మడుగులో కుప్పకూలాడు.  ఆ యువకుడు పెద్ద పెట్టున నినదించాడు... 

    ''భారత్‌ మాతాకీ జై''

    ''ఇంక్విలాబ్‌ జిందాబాద్‌'' 

  ''భారత్‌ మాతాకీ జై''

    యువకుడి చేతిలో పిస్తోలు నిప్పులు కక్కుతూనే ఉంది. 

    అతడి గుండె పట్టరాని ఉద్వేగంతో ఎగసిపడుతోంది ......అతడి కళ్లు అశ్రువులు వర్షిస్తున్నాయి.... తాను విద్యార్ధిగా ఉన్నపుడు చూసిన దృశ్యం...... విశాలమైన మృత్యు మైదానం.... తన వాళ్లని జంతువుల మాదిరిగా వేటాడుతున్న ఆంగ్లేయ అహంకారం.... నేలని అలికిన నెత్తురు ..... కాళ్ల కింద నలిగిన శిశువులు..... ఛిద్రమైన సజీవ మాంస శకలాలను కుక్కలు పీకుతున్న దృశ్యం... నేలమీద పొట్టని ఆనించి... తలమీద... రైఫిల్‌ మడమ దెబ్బలు తింటూ... దుమ్ములో.... దేకిన అవమానంతో కార్చిన కన్నీరు.... 
    21సంవత్సరాలుగా అతడు ఏడ్వలేదు.  ఈ సంఘటన జరిగిన తరువాత మనసున ఆనందము దుఖము కలసి కంటి నీరు ప్రవహించింది.  21 సంవత్సారులుగా అఆపిన నీరు ప్రవహించింది అన్నట్టు అనిపిస్తోంది. 

ఇంతకీ ఆయువకుడు పేరు తెలుసుకోవాలని మీకు అనిపిస్తోంది కదా అతని పేరు ఉద్ధం సింగ్.

ఉద్ధం సింగ్
    21 సంవత్సరాలు ఉద్ధం సింగ్ మనసు ఎంత భాధపడినదో అర్ధం అవుతోంది మనకు. అతనిలో ప్రతీకారం తీర్చుకోవాలనే కాంక్ష అర్ధం అవుతోంది.  దీని కోసం ఎన్ని రాత్రులు నిద్రపోయాడో, లేదో, తిన్నాడో లేదో కదా.నరాల్లో పంజాబ్‌ దురంతాలకి ప్రతీకారం చేసి తీరవలసిందేనని  నిశ్చయించుకున్నాక , డయ్యర్ల రక్తం కళ్ల చూస్తానని ప్రతిఙ్ఞ చేశాక.పగబట్టిన తాచులా వెదికాడు డయ్యర్లని. వాళ్లు భారత్‌ వదిలి ఇంగ్లడు వచ్చేశారని తెలిసి, ఉన్నత విద్య నెపంతో కుటుంబాన్ని ఒప్పించి, 'ఆశయ సాధన' కోసం తానూ ఇంగ్లండు చేరుకున్నాడు. ఇంగ్లండు చేరినప్పటి నుంచి 3సంవత్సరాలుగా వెయ్యి కళ్లతో వెదికాడు .డయ్యర్ల ఆచూకీ కోసం.  ఆశయ సాధనకి అవసరమైన సాధనాలను సమకూర్చుకున్నాడు.డయ్యర్‌ సభ విషయం తెలియగానే తన ఆశయం తీరే అవకాశం వచ్చిందని పొంగిపోయాడు. రక్తపు మడుగులో కూలిపోయిన డయ్యర్‌ని చూస్తుంటే ఉద్ధం సింగ్‌ మనసులో కట్టలు తెంచుకున్న ఆలోచనలు ఉద్వేగాలు ఎన్నెన్నో ఉక్కిరిబిక్కిరి చేస్తున్నాయి.వేల మంది మరణాలకి, మరణ వేదనలకి, .అవమానాలకి ప్రతీకారం తీర్చుకోగలిగాడు తను ఇంక తానేమైపోయినా పరవాలేదని అనిపించింది అప్పుడు ఉద్ధంసింగ్‌కి. డయ్యర్‌ నెత్తుటి మడుగులో కూలిపోగానే సభ అంతా పెద్దపెట్టున కలకలం రేగింది.

    పట్టుబడిన ఉద్ధం సింగ్‌ని పేరేమిటని అడిగినపుడు, తన పేరు 'రాం మహమ్మద్‌సింగ్‌ అజాద్‌' అని చెప్పి ఆంగ్ల పోలీసుల్ని ఆశ్యర్యపరిచాడు. తన దేశంలోని మూడు మతాలను, వారి మధ్య సమైక్యతతో తాను సాధించ దలచిన ఆశయాన్ని ప్రతిబింబించేలా ఉద్ధం సింగ్‌ తనకు తానే ఆ పేరు పెట్టుకున్నాడు.  ఈ విషయం చదువుతుంటే నాలో ఏదో తెలియని గగుర్పాటు గా అనిపిస్తోంది. సంతోషంగా వుంది.   ప్రతీకారం తీర్చుకున్న ఉద్దం సింగ్ గొప్ప దేసభక్తుడు కదా.   

జై హింద్ 

సీతా సమేత రామ శ్రీరామ

నాకు నచ్చే అన్నమయ్య రచించిన పాటలలో శ్రీ రాముని పాటలలో ఇది ఒక పాట. నాకు నచ్చినది మరి మీరు కూడా వినండి సరేనా.

సీతా సమేత రామ శ్రీరామ - రాతి నాతి జేసిన శ్రీరామ రామ

ఆదిత్యకులమునందు నవతరించినరామ - కోదండభంజన రఘుకులరామ

ఆదరించి విశ్వామిత్రు యాగముగాచిన రామ - వేదవేదంతములలో వెలసిన రామ

బలిమి సుగ్రీవుని పాలినిధానమ రామ - యిల మునులకభయమిచ్చిన రామ

జలధి నమ్ము మొనను సాధించిన రామ - అలరు రావణదర్పహరణ రామ

లాలించి విభీషణుని లంకనేలించిన రామ - చాలి శరణాగత రక్షక రామ
మేలిమి శ్రీవేంకటాద్రి మీద వెలసిన రామ - తాలిమితో వెలయు ప్రతాపపు రామ

తాటి ఆకు బొమ్మలు

 

                                      

బార్బీ బొమ్మ

హాయ్ ఫ్రెండ్స్ ఈ రోజు నా ప్రియమైన బార్బీ బొమ్మ యొక్క పుట్టినరోజు.
మొట్ట మొదట నా బార్బీ బొమ్మకి పుట్టిన రోజు శుభాకాంక్షలు.  ఈ రోజు బార్బీ బొమ్మ యొక్క కదా నేను మీకు చెప్పేస్తాను. 

రూథ్ హాండ్లర్.

ఈ బొమ్మ యొక్క సృష్టి కర్త రూథ్ హాండ్లర్. రూత్ తన కూతురు బార్బారా చిన్న చిన్న పేపర్ బొమ్మలతో ఆడుకోవడాన్ని గమనించింది. ఆవిడ కూతురు ఆ బొమ్మలకు పెద్దవారి పాత్రలు కల్పించి ఆడుకుంటూ ఉండేది. అప్పటివరకు చిన్న పిల్లల బొమ్మలన్నీ చిన్న పిల్లల పాత్రల్లోనే ఉండేవి.   రూథ్ హాండ్లర్ నిర్వహణి మాటెల్ యొక్కసహ-స్థాపకుడు, ద్వారా 1959 లో కనుగొన్నారు. 
బార్బీ న్యూయార్క్ నగరంలో అమెరికన్ టాయ్ఫెయిర్ వద్ద ప్రపంచానికి పరిచయం చేశారు. బొమ్మ ఒక యువ ఫ్యాషన్ బొమ్మ ఉద్దేశించబడింది.అది బార్బీ యొక్క ఫిగర్ కొంత వివాదం ఉంది. కెన్ బొమ్మ రూత్ కొడుకు పేరు పెట్టారు. బార్బీ మొదటి 1965 లో bendable కాళ్లు వచ్చింది.
రొమ్ము క్యాన్సర్ తో బాధపడ్డారు  మరియు 1970 రూత్ ఒక శస్త్ర చికిత్స ద్వారా స్తనమును తొలగించుట జరిగింది.  ఆ తరువాత రూత్ బార్బీ డాల్ ను తయారు చేయటము లో తన కృషి పూర్తిగా సాగించారు.  ఆ బొమ్మకు తన కూతురు పేరు బార్బీ పేరు పెట్టారు. 1975 లో నిర్వహణ కోసం ఒక పేటెంట్ సంపాదించారు.  ఆమె ఒక గొప్ప businesswoman గా మారారు.   అప్పట్లో ఈ బిలియన్ బార్బీ బొమ్మలు ప్రపంచవ్యాప్తంగా అమ్మాబడ్డాయి.

నారాయణుడీతడు నరులాల

నారాయణుడీతడు నరులాల

నారాయణుడీతడు నరులాల

మీరు శరణనరో మిమ్ము గాచీని

తలచిన చోటను తానే ఉన్నాడు

వలెనను వారికి కైవసమెపుడు

కొలచెను మూడడుగుల జగమెల్లాను

కొలిచినవారిని చేకొనకుండునా

యెక్కడ పిలిచినా ఏమని పలికీ

మొక్కిన మన్నించు మునుముగను

రక్కసుల నణచి రక్షించు జగములు

దిక్కని నమ్మిన తిరముగా నేలడా

చూచిన యందెల్ల చూపును రూపము

వోచిక పొగడిన వుండు నోటను

యేచిన శ్రీవేంకటేశుడే యితడట

చేచేత పూజింప సేవలుగొనడా

చింతా. రామకృష్ణా రావుగారి సన్మాన చాయా చిత్రాలు.

ప్రజా పత్రిక వీక్లీ 85 వ వార్షికోత్సవంలో మా తాత గారు చింతా  రామకృష్ణా రావు గారి కి సన్మానం చేసారు.  దానికి గాను తాత గారు వారికి కృతజ్ఞతలు తెలుపుకున్నారు. వారి మాటలతో పాటు సన్మాన ఛాయాచిత్రాలు ఇక్కడుంచాను.


ప్రజా పత్రిక వీక్లీ 85 వ వార్షికోత్సవంలో అవ్యాజానురాగంతో నన్ను సత్కరించిన గౌరవ పార్లమెంట్ సభ్యులు ఉండవిల్లి అరుణ కుమార్ గారు, నెల్లూరుకు చెందిన జమీన్ రైతు పత్రికా సంపాదకులు గౌరవనీయులు శ్రీ యన్. డోలేంద్ర ప్రసాద్ గారు, మహామహోపాధ్యాయ శ్రీ విశ్వనాధ గోపాల కృష్ణగారు, జాతీయ బహుమతి గ్రహీత శ్రీ దివాన్ చెరువు శర్మగారు, డా. జాంపండు మాష్టారు, ప్రజా పత్రిక నిర్వాహకులు శ్రీమతి రమాదేవి గారు, గౌరవ నిర్వాహకులు యస్.సుదర్శన్ గారు, ప్రజాపత్రిక కుటుంబ సభ్యులు, మున్నగు  యావన్మందికీ నా హృదయ పూర్వక ధన్యవాదములు తెలియజేసుకొంటున్నాను.

    ప్రజాపత్రిక వీక్లీ 85 వ వార్షికోత్సవంలో నన్ను సత్కరించిన సందర్భంగా నా కృతజ్ఞతలు.

మరి సన్మానానికి సంభందించిన కొన్ని చాయా చిత్రాలు ఇవిగో.

తాతగారి  " ఆంధ్రామృతం "  అంతర్జాల పత్రికలో గల రచనలను చూచి, " శ్రీ వేణుగోప కంద గీత గర్భ చంపకోత్పల శతకము మున్నగు వానిని పఠించి, మీ రచనా పటిమను గుర్తించి జరిపిన సాన్మానమునకు తాతగారు  నా హృదయపూర్వక శుభాకాంక్షలు.

Women's Day.

2012 THEME: CONNECTING GIRLS, INSPIRING FUTURES

If every International Women's Day event held in 2012 includes girls in some way, then thousands of minds will be inspired globally.

Each year around the world, International Women's Day (IWD) is celebrated on March 8. Thousands of events occur not just on this day but throughout March to mark the economic, political and social achievements of women.

Organisations, governments, charities and women's groups around the world choose different themes each year that reflect global and local gender issues.

"Connecting Girls, Inspiring Futures" is the 2012 theme of the internationalwomensday.com website and this has been widely used by hundreds of organisations including schools, universities, governments, women’s groups and the private sector. Each year the United Nations declares an overall International Women's Day theme. Their 2012 theme is “Empower Rural Women – End Hunger and Poverty”. Many organisations develop their own themes that are more relevant to their local contexts. For example, the European Parliament's 2012 theme is "Equal pay for work of equal value".

United Nation International Women's Day themes:

• 2012: Empower Rural Women – End Hunger and Poverty.
• 2011: Equal access to education, training and science and technology.
• 2010: Equal rights, equal opportunities: Progress for All.
• 2009: Women and men united to end violence against women and girls
• 2008: Investing in Women and Girls
• 2007: Ending Impunity for Violence against Women and Girls
• 2006: Women in decision-making
• 2005: Gender Equality Beyond 2005: Building a More Secure Future
• 2004: Women and HIV/AIDS
• 2003: Gender Equality and the Millennium Development Goals
• 2002: Afghan Women Today: Realities and Opportunities
• 2001: Women and Peace: Women Managing Conflicts
• 2000: Women Uniting for Peace
• 1999: World Free of Violence against Women
• 1998: Women and Human Rights
• 1997: Women at the Peace Table
• 1996: Celebrating the Past, Planning for the Future
• 1975: First IWD celebrated by the United Nations.

Happy International Women's Day.

హోలీ పండుగ శుభాకాంక్షలు.

హోలీ విశ్వ వ్యాప్తంగా ప్రకాశించే రంగుల పండుగ. ఈ పండుగ రోజున, తేజం యొక్క వివిధ తరంగాలు విశ్వవ్యాప్తంగా ప్రకాసిస్తాయి, అక్కడ వివిధ రకాల రంగులు ఉత్పత్తి అయ్యి వృద్ది పొంది మరియు వాతావరణంలో ధాతువు పూర్తి సంపూర్ణ ధర్మాన్ని కలిగి ఉంటాయి. ఇదే ఈ పండుగ విశేషము.  
 హిరణ్యకశ్యపుడి పుత్రుడైన ప్రహ్లాదుడు, భగవంతుడైన విష్ణువుకు భక్తుడు. హిరణ్యకశ్యపుడు పలు మార్లు బెదిరించినప్పటికి, ప్రహ్లాదుడు భగవంతుడైన విష్ణువుని ప్రార్థించేవాడు. ఇతడి నోటిలో విషం పోస్తే, అది అమృతంగా మారింది. ఏనుగులచే తొక్కించమని ఆదేశించినా అతనికి ఎటువంటి హాని జరగలేదు. ఆకలితో ఉన్న విష సర్పాలున్న గదిలో ఉంచినప్పటికీ జీవించ గలిగాడు. హిరణ్యకశ్యపుడు తన కొడుకును చంపాలని చేసిన ప్రయత్నాలన్నీ విఫలమయ్యాయి. చివరిగా, ప్రహ్లాదుడిని హిరణ్యకశ్యపుడి యొక్క సోదరి అయిన హోలిక ఒడిలో చితిలో కూర్చోవాలని ఆజ్ఞాపించాడు, ఎందుకంటే మంటల నుండి రక్షించే శాలువాను ఆమె ధరించడం వలన ఆమెకి ఎలాంటి హాని జరగదు. ప్రహ్లాదుడు తన తండ్రి ఆదేశాలను వెంటనే అంగీకరించి, తనను రక్షించమని విష్ణువును వేడుకుంటాడు. మంటలు మొదలైనప్పుడు అందరూ చూస్తుండగానే హోలిక శాలువా ఎగిరి పోవడం వలన ఆమె దహనం అవుతుంది ఆ శాలువా ప్రహ్లాదుడిని కప్పడం వలన అతడికి ఎటువంటి హాని జరగదు. హోలిక మంటల్లో కాలిపోవటం వల్ల మనం హోలీను జరుపుకుంటున్నాము.

ప్రాథమిక పరిశోధనల ప్రకారం 7వ శతాబ్దంలో రత్నావళి అనే సంస్కృత నాటకం వలన హోలీ పండుగ ఉత్సవాలు జరుపుకొన్నారని తెలిసింది. వాస్తవంగా హోలీ పండుగకు సంవత్సరం పొడవునా ఆచారాలు ఉంటాయి, మొదటగా రంగు పొడిని ఒకరికొకరు పూసుకుంటారు మరియు పొడవైన చిమ్మే గొట్టాలు లేదా చిమ్మే తుపాకుల నుండి రంగు నీటిని జల్లుకుంటారు. సంగీత కచేరీల ద్వారా అనగా పండుగకు సంబంధించిన పాటలను మరియు రాధా మరియు కృష్ణ పురాణ ప్రేమ కథ గురించి పాటలు పాడేవారు; ముఖ్యంగా జానపద పాటలు అనగా "హోరి" పాటలను పాడేవారు. కొన్ని సంప్రదాయక జానపద పాటలు ఆజ్ బిరాజ్ మే హోలీ రే రాసియా కొన్ని తరాల నుండి ఇప్పటి వరకు కూడా ఉన్నాయి.

సంవత్సరాలు గడుస్తున్నకొద్ది, ప్రవాసభారతీయులు ఉంటున్న చాలా ప్రాంతాలలో అనగా ఆఫ్రికా, ఉత్తర అమెరికాలో, యూరప్ మరియు దక్షిణ ఆసియాకు దగ్గర ఉన్న ప్రాంతాలలో హోలీ పండుగను ఘనంగా జరపుకుంటారు.

వసంత కాలంలో వాతవరణములో మార్పూలు జరగటం వల్ల వైరల్ జ్వరం మరియు జలుబు వస్తాయని ప్రజలు విశ్వసిస్తారు. అందుకని, సహజమైన రంగు పొడులను చల్లుకోవడం వల్ల ఔషధముగా పనిచేస్తుందని అర్థం: సంప్రదాయముగా రంగులను నిమ్మ , కుంకుమ, పసుపు, బిల్వ లను ఉపయోగించి ఆయుర్వేద వైద్యులు ఔషధ వనమూలికలను తయారు చేస్తారు.

తడి రంగుల కొరకు, మోదుగ పుష్పములు రాత్రంతా మరిగించి అవి పసుపు రంగులోకి మారేంత వరకు ఉంచుతారు, అది ఔషధ లక్షణాలు కలగి ఉంటుంది.  రసాయన రంగుల ఉపయోగం హానికరంగా తయారయ్యింది. వీటి వల్ల అంతుచిక్కని వ్యాధులు వస్తున్నాయి.  అలాంటి వ్యాధులు రాకుండా వుండాలి అంటే రసాయన రంగులను ఉపయోగించకుండా వుంటే మంచిది.

ఇది వసంతోత్సవ పండుగ.  హోలీ పండుగ కృష్ణుడు కూడా జరుపుకున్నాడు అంటారు.  ఈ పండుగ గురించి నేను కొంచెమే తెలుసుకున్నాను అని నాకు అనిపిస్తోంది. 

హోలీ పండుగను అందరు సంతోషము గా జరుపుకోవాలని అనుకుంటున్నాను.  అందరికి 

హోలీ పండుగ శుభాకాంక్షలు.

దేవలోకపు పండు

అన్నమయ్య పాటలంటే నాకు చాలా ఇష్టం అని మీకు తెలుసు కదా!  అందులో నాకు నచ్చిన పాటలలో ఈ పాట ఒకటి.   అన్నమాచార్యులువారు దేవలోకపు పండు మామిడి పండుగా మరియు అనేకపండ్లు  వాటి విశేషాలు, మరియు దశావతారాలు ను అన్వయిస్తూ రచించారు.  చివరికి అన్నమాచార్యులువారు శ్రీవేంకటాద్రి నింటింటిముంగిటిపండు అని మామిడిపండు  అని చెప్పారు.  ఆయన రచనను చాలా గొప్పగా సాగించారు.  

తినరాని కొనరాని దేవలోకపు పండు 

మనసునఁదలచితే మరిగించే పండు

పంటకెక్కి పాలవెల్లి పండిన పాలపండు

తొంటి గొల్లెతల మోవి దొండ పండు

అంటుకొన్న మేనిచాయ అల్లునేరేడుపండు

ముంటిసింహపుగోళ్ళ ముండ్ల పండు

  

ఇచ్చల వేదశాస్త్రాలు దెచ్చిన పేరీత పండు

తచ్చిన దైత్యమారి దేవదారు పండు

పచ్చిదేర మెరసిన బండిగురువిందపండు

యిచ్చవలెనన్న వారి యింతనంటిపండు

  

తెమ్మగా మునులపాలి తియ్యని చింతపండు

తె(తి?)మ్మల సిరివలపు తేనెపండు

యిమ్ముల శ్రీవేంకటాద్రి నింటింటిముంగిటిపండు

కొమ్మల పదారువేల గొప్ప మామిడి పండు

అలెగ్జాండర్ గ్రాహం బెల్

అలెగ్జాండర్ గ్రాహం బెల్ పుట్టిన దినము నేడు.   అలెగ్జాండర్ గ్రాహం బెల్ (మార్చి 3, 1847 - ఆగష్టు 2, 1922) మొదటి ఆచరణాత్మక టెలిఫోన్కనిపెట్టేను ఘనత ఒక ప్రముఖ శాస్త్రవేత్త, ఆవిష్కర్త, ఇంజనీర్ మరియు నవ కల్పనాదారునిగాఉండేది.  టెలికమ్యూనికేషన్స్ రంగంలో ఒక మార్గదర్శకుడు, అలెగ్జాండర్ గ్రాహం బెల్ ఎడిన్బర్గ్, స్కాట్లాండ్ లో 1847 లో మార్చ్ ౩ న జన్మించాడు. అతను టెలిఫోన్ సృష్టికర్త.  తన నట జీవితాన్ని ప్రారంభించిన ముందు, బోస్టన్లో తేల్చే, యునైటెడ్ స్టేట్స్ తరువాత అంటారియో చేరారు. మరియు అతని జీవితంమొత్తం, బెల్ చెవిటి వారి విద్య పైనే ఆసక్తి ఉండేది. ఈ ఆసక్తి అతనిని, 1876 లో, ఇప్పుడు టెలిఫోన్ గా  తన "విద్యుత్ ప్రసంగం యంత్రం," మైక్రోఫోన్ కనుగొనడము కోసము దారితీసింది. తన కల్పన త్వరగా కూడా యూరోప్ అంతటా, దేశం మొత్తం వ్యాపించాయి. 1878 నాటికి, బెల్ న్యూ హెవెన్, కనెక్టికట్ లో మొదటి టెలిఫోన్ మార్పిడి ఏర్పాటు చేసింది. 1884 నాటికి, దూర కనెక్షన్లు బోస్టన్, మసాచుసెట్స్ మరియు న్యూయార్క్ నగరం మధ్య ఏర్పాటు జరిగింది.

బెల్ 1920 నుండి ఈ నమూనా లను తన టెలిఫోన్ కోసం గొప్ప ఉపయోగాలు ఊహించారు. అలెగ్జాండర్ చెవిటివారి వారికి ఉపయోగపడేది కనుక్కోవాలని ప్రయత్నించి టెలిఫోన్ ను కనుక్కొన్నారు. 

అమ్మమ్మ తాతయ్యల పెళ్ళిరోజు శుభాకాంక్షలు

 మా అమ్మమ్మ తాతయ్యల  పెళ్ళిరోజు మార్చి 3 వ తేదిన 37 వ పెళ్ళిరోజు జరుపుకుంటున్నారు. మా బ్లాగు ద్వారా మా అమ్మమ్మ శ్రీమతి చింతా.విజయలక్ష్మి, మా తాత శ్రీ చింతా రామకృష్ణారావు గార్లకు పెళ్ళిరోజు శుభాకాంక్షలు తెలుపుతున్నాను. నేనేకాకుండా నాతోపాటు మా అమ్మ రేవతీ రామకృష్ణ, మా మావయ్య రామశర్మ, మా అత్త లక్ష్మి, మావయ్య కూతురు విజయ లహరి, మరియు మా పిన్ని లక్ష్మిసాయిరాం, మా చెల్లెళ్ళు- మెఘన, స్ఫూర్తి లు కూడా శుభాకాంక్షలు తెలుపుతున్నారు. వారితోపాటు, మా బందుమిత్రులు, మా బ్లాగ్ మిత్రులు కూడా వారికి 37 వ పెళ్ళిరోజు శుభాకాంక్షలు తెలుపుతున్నారు. వీరందరి తరుపునా తాత అమ్మమ్మా..... మీకు 

Many More Happy Returns Of The Day .

పొడుపు కధలు నేను అడుగుతాను మీరు విప్పండి.

పొడుపు కధలు నేను అడుగుతాను మీరు విప్పండి. 

1 .సూర్యుడు చూడని గంగ

    చాకలి వుతకని మడుగు 

    ఏమిటది?

2 . అంగుళం పెట్టెలో అరవైమంది

     నల్లగుండు వారు ?

3 . ఎక్కలేని మానుకు 

    దిక్కులేని కాపు ఏమి అది?

4 .  దోసెడు నీలలో దొరసాని జలకాలడుతోంది ఏమి అది? 

5 . వాకిట్లో పరచుకొని పడుకొను.

     మూలన ముడుచుకొని నించును ఏమిటది?

     తెలిస్తే చెప్పేయండి మరి.

జాతీయ విజ్ఞాన దినోత్సవము

నేడు జాతీయ విజ్ఞాన దినోత్సవము.

1929 వ సంవత్సరము ఫిబ్రవరి 28 వ తేదిన  నోబెల్ బహుమతి గ్రహీత అయిన తొలి బారతీయ భౌతిక శాస్త్రవేత్త

సర్ C .V . రామన్ తన రామన్ ఎఫ్ఫెక్ట్ ను కనుక్కున్న రోజు.  ఈరోజును నేషనల్ సైన్సు డే గా జరుపుకుంటున్నారు.  1986  నుండి  జరుపుకొంటున్నాం. సమాజం లో శాస్త్రీయ దృక్పదాన్ని, విజ్ఞనాన్ని పెపొందించ టానికి ఇది దోహదపడుతుందన్న ఉద్దేశం తో ఈ జాతీయ విజ్ఞాన దినోత్సవం ను జరుపుకుతున్నాం.  సైన్సు డే సందర్భముగా అందరికీ శుభాకాంక్షలు.

ఆఖరి బ్రిటిష్ సేన

1948  వ సంవత్సరము ఫిబ్రవరి 28 న  ఆఖరి బ్రిటిష్ సేన భారత దేశాన్ని వదిలి వెళ్ళిన రోజు.

తన కార్యకలాపాల మొదటి శతాబ్దంలో, ఇంగ్లీష్ ఈస్ట్ భారతదేశము కంపెనీ భారత ఉపఖండముతో వ్యాపారము పైన దృష్టి ఉంచారు. ఎందుకంటే అది తనకు వ్యాపార హక్కులను 1617లో మంజూరు చేసిన శక్తి వంతమైన మొఘల్ సామ్రాజ్యము ను ఎదుర్కొనే స్థితిలో లేదు. 18 వ శతాబ్దములో మొఘలుల శక్తి క్షీణించడముతో ఈ పరిస్థితి మారింది మరియు ఈస్ట్ భారతదేశము కంపెనీ తన సమకాలీనులైన ఫ్రెంచ్, ది కంపనీ ఫ్రాన్చైసే దేశ ఇందేస్ ఒరిఎంతెల్స్ తో 1740లు మరియు 1750లలో కర్నాటిక్ యుద్ధాల సమయంలో పోరాడవలసి వచ్చింది. 1757లో ప్లాస్సి యుద్ధము లో రాబర్ట్ క్లైవ్ సారధ్యము వహించిన బ్రిటిష్, నవాబ్ ఆఫ్ బెంగాల్ ను మరియు ఆయన ఫ్రెంచ్ సంకీర్ణ సేనలను ఓడించింది. ఆ తరువాత కంపెనీని బెంగాల్అధీనంలో వదిలి భారత దేశంలో అతిపెద్ద సైన్య మరియు రాజకీయ శక్తి గా చేసింది. ఆ తరువాతి దశాబ్దాలలో అది క్రమంగా తన అధీనంలోని భూభాగాల పరిధిని పెంచుకుంటూ వచ్చింది. తాను నేరుగా పాలించడము కాని లేదా ప్రాంతీయ తోలు బొమ్మ పాలకులను ఉంచి పాలించడము గాని చేసింది. ఈ పాలకులు బ్రిటిష్ ఇండియన్ సేనల ఒత్తిడిలో ఉండేవారు. ఈ సైన్యంలో ఎక్కువ శాతం భారతీయ సిపాయిలు ఉండేవారు. సిపాయి అనగా "సైనికుడు".  బ్రిటిష్ ఇండియాలో సైనికుని పేరు. ఇది ముఖ్యంగా బ్రిటిష్ ఇండియన్ సైనికదళంలోను మరియు ఈస్ట్ ఇండియా కంపెనీలోను ఉపయోగించారు. స్వాతంత్ర్యం తర్వాత కాలంలో కూడా భారత సైనికదళంలో సిపాయి ఒక హోదాగా ఉపయోగిస్తున్నారు. బ్రిటిష్ వారికి సుమారు 300,000 సిపాయిలు పనిచేశారు. వీరు 1857లోని సిపాయిల తిరుగుబాటులో కీలకమైన పాత్ర వహించారు. దీనికి ముఖ్యమైన కారణము తూటాలకు జంతువుల కొవ్వును కందెనగా ఉపయోగించడము.  అక్కడ మొదలు అయ్యింది మన భారతీయులలో విప్లవo జ్యోతి రగిలింది. ఎలాగినా బ్రిటిష్ వారిని మన భారత దేశము నుండి పంపించాలని అనుకున్నారు.  అప్పుడు మొదలు అయిన విప్లవంలో చాలా మంది భారతీయులు ప్రాణాలను సైతం లెక్కచేయక పోరాటం సాగించారు.  అనేకమంది ప్రాణాలు వదిలారు. కొందరు హింసావాదంతో విప్లవం చేసారు.  మరి కొందరు అహింసా వాధముతో విప్లవం చేసారు.  ఏదిఏమి అయినా అందరి ముఖ్య ఉద్దేశము స్వరాజ్య సాధన.  ఆపోరాటం కొన్ని సంవత్సరములు సాగించారు.  ఆఖరికి స్వరాజ్యాన్ని సాధించారు.  స్వరాజ్య భారతావని ని మనకు అందించారు.  మనకు 1947  వసంవత్సరము ఆగష్టు 15 న స్వాతంత్రము ఇచ్చారు.   1948  వ సంవత్సరము ఫిబ్రవరి 28 న  ఆఖరి బ్రిటిష్ సేన భారత దేశాన్ని వదిలి వెళ్ళిన రోజు.  అందుకే ఇదంతా గుర్తు చేస్తున్నాను.  

Lord Louis Mountbatten  and his wife Edwina  the last British Viceroy of India

Wish You a Happy Shivaratri

OM NAMAHA SIVAAYAHA

This falls on the 13th (or 14th) day of the dark half of Phalgun (February-March). The name means "the night of Shiva". The ceremonies take place chiefly at night. This is a festival observed in honour of Lord Shiva. Shiva was married to Parvati on this day.

People observe a strict fast on this day. Some devotees do not even take a drop of water. They keep vigil all night. The Shiva Lingam is worshipped throughout the night by washing it every three hours with milk, curd, honey, rose water, etc., whilst the chanting of the Mantra Om Namah Shivaya continues. Offerings of bael leaves are made to the Lingam. Bael leaves are very sacred as, it is said, Lakshmi resides in them.

Hymns in praise of Lord Shiva, such as the Shiva Mahimna Stotra of Pushpadanta or Ravana's Shiva Tandava Stotra are sung with great fervour and devotion. People repeat the Panchakshara Mantra, Om Namah Shivaya. He who utters the Names of Shiva during Shivaratri, with perfect devotion and concentration, is freed from all sins. He reaches the abode of Shiva and lives there happily. He is liberated from the wheel of births and deaths. Many pilgrims flock to the places where there are Shiva temples.

The Story of King Chitrabhanu

In the Shanti Parva of the Mahabharata, Bhishma, whilst resting on the bed of arrows and discoursing on Dharma, refers to the observance of Maha Shivaratri by King Chitrabhanu. The story goes as follows.

Once upon a time King Chitrabhanu of the Ikshvaku dynasty, who ruled over the whole of Jambudvipa, was observing a fast with his wife, it being the day of Maha Shivaratri. The sage Ashtavakra came on a visit to the court of the king.

The sage asked, "O king! why are you observing a fast today?"

King Chitrabhanu explained why. He had the gift of remembering the incidents of his previous birth.

The king said to the sage: "In my past birth I was a hunter in Varanasi. My name was Suswara. My livelihood was to kill and sell birds and animals. One day I was roaming the forests in search of animals. I was overtaken by the darkness of night. Unable to return home, I climbed a tree for shelter. It happened to be a bael tree. I had shot a deer that day but I had no time to take it home. I bundled it up and tied it to a branch on the tree. As I was tormented by hunger and thirst, I kept awake throughout the night. I shed profuse tears when I thought of my poor wife and children who were starving and anxiously awaiting my return. To pass away the time that night I engaged myself in plucking the bael leaves and dropping them down onto the ground.

"The day dawned. I returned home and sold the deer. I bought some food for myself and for my family. I was about to break my fast when a stranger came to me, begging for food. I served him first and then took my food.

"At the time of death, I saw two messengers of Lord Shiva. They were sent down to conduct my soul to the abode of Lord Shiva. I learnt then for the first time of the great merit I had earned by the unconscious worship of Lord Shiva during the night of Shivaratri. They told me that there was a Lingam at the bottom of the tree. The leaves I dropped fell on the Lingam. My tears which I had shed out of pure sorrow for my family fell onto the Lingam and washed it. And I had fasted all day and all night. Thus did I unconsciously worship the Lord.

"I lived in the abode of the Lord and enjoyed divine bliss for long ages. I am now reborn as Chitrabhanu."

Spiritual Significance of the Ritual

The Scriptures record the following dialogue between Sastri and Atmanathan, giving the inner meaning of the above story.

Sastri: It is an allegory. The wild animals that the hunter fought with are lust, anger, greed, infatuation, jealousy and hatred. The jungle is the fourfold mind, consisting of the subconscious mind, the intellect, the ego and the conscious mind. It is in the mind that these "wild animals" roam about freely. They must be killed. Our hunter was pursuing them because he was a Yogi. If you want to be a real Yogi you have to conquer these evil tendencies. Do you remember the name of the hunter in the story?

Atmanathan: Yes, he was called Suswara.

Sastri: That's right. It means "melodious". The hunter had a pleasant melodious voice. If a person practices Yama and Niyama and is ever conquering his evil tendencies, he will develop certain external marks of a Yogi. The first marks are lightness of the body, health, steadiness, clearness of countenance and a pleasant voice. This stage has been spoken of in detail in the Swetaswatara Upanishad. The hunter or the Yogi had for many years practised Yoga and had reached the first stage. So he is given the name Suswara. Do you remember where he was born?

Atmanathan: Yes, his birthplace is Varanasi.

Sastri: Now, the Yogis call the Ajna Chakra by the name Varanasi. This is the point midway between the eyebrows. It is regarded as the meeting place of the three nerve currents (Nadis), namely, the Ida, Pingala and the Sushumna. An aspirant is instructed to concentrate on that point. That helps him to conquer his desires and evil qualities like anger and so on. It is there that he gets a vision of the Divine Light within.

Atmanathan: Very interesting! But how do you explain his climbing up the bael tree and all the other details of the worship?

Sastri: Have you ever seen a bael leaf?

Atmanathan: It has three leaves on one stalk.

Sastri: True. The tree represents the spinal column. The leaves are threefold. They represent the Ida, Pingala and Sushumna Nadis, which are the regions for the activity of the moon, the sun and fire respectively, or which may be thought of as the three eyes of Shiva. The climbing of the tree is meant to represent the ascension of the Kundalini Shakti, the serpentine power, from the lowest nerve centre called the Muladhara to the Ajna Chakra. That is the work of the Yogi.

Atmanathan: Yes, I have heard of the Kundalini and the various psychic centres in the body. Please go on further; I am very interested to know more.

Sastri: Good. The Yogi was in the waking state when he began his meditation. He bundled up the birds and the animals he had slain and, tying them on a branch of the tree, he rested there. That means he had fully conquered his thoughts and rendered them inactive. He had gone through the steps of Yama, Niyama, Pratyahara, etc. On the tree he was practising concentration and meditation. When he felt sleepy, it means that he was about to lose consciousness and go into deep sleep. So he determined to keep awake.

Atmanathan: That is now clear to me; you certainly do explain it very well. But why did he weep for his wife and children?

Sastri: His wife and children are none other than the world. One who seeks the Grace of God must become an embodiment of love. He must have an all-embracing sympathy. His shedding of tears is symbolical of his universal love. In Yoga also, one cannot have illumination without Divine Grace. Without practising universal love, one cannot win that Grace. One must perceive one's own Self everywhere. The preliminary stage is to identify one's own mind with the minds of all created beings. That is fellow-feeling or sympathy. Then one must rise above the limitations of the mind and merge it in the Self. That happens only in the stage of Samadhi, not earlier.

Atmanathan: Why did he pluck and drop the bael leaves?

Sastri: That is mentioned in the story only to show that he had no extraneous thoughts. He was not even conscious of what he was doing. All his activity was confined to the three Nadis. The leaves, I have said before, represent the three Nadis. He was in fact in the second state, namely, the dream state, before he passed into the deep sleep state.

Atmanathan: He kept vigil the whole night, it is said.

Sastri: Yes, that means that he passed through the deep sleep state successfully. The dawning of day symbolises the entrance into the Fourth state called Turiya or superconsciousness.

Atmanathan: It is said that he came down and saw the Lingam. What does that mean?

Sastri: That means that in the Turiya state he saw the Shiva Lingam or the mark of Shiva in the form of the inner lights. In other words, he had the vision of the Lord. That was an indication to him that he would realise the supreme, eternal abode of Lord Shiva in course of time.

Atmanathan: So it appears from what you say that the sight of the lights is not the final stage?

Sastri: Oh no! That is only one step, albeit a difficult one. Now think of how the story continues. He goes home and feeds a stranger. A stranger is one whom you have not seen before. The stranger is no other than the hunter himself, transformed into a new person. The food was the likes and dislikes which he had killed the previous night. But he did not consume the whole of it. A little still remained. That was why he had to be reborn as King Chitrabhanu. Going to the world of Shiva (Salokya) is not enough to prevent this. There are other stages besides Salokya. These are Samipya, Sarupya and finally Sayujya. Have you not heard of Jaya and Vijaya returning from Vaikunta?

Atmanathan: Yes, I have understood now.

Lord Shiva's Assuarance

When creation had been completed, Shiva and Parvati went out to live on the top of Mount Kailas. Parvati asked, "O venerable Lord! which of the many rituals observed in Thy honour doth please Thee most?"

The Lord replied, "The 14th night of the new moon, in the dark fortnight during the month of Phalgun, is my most favourite day. It is known as Shivaratri. My devotees give me greater happiness by mere fasting than by ceremonial baths and offerings of flowers, sweets and incense.

"The devotee observes strict spiritual discipline in the day and worships Me in four different forms during each of the four successive three-hour periods of the night. The offering of a few bael leaves is more precious to Me than the precious jewels and flowers. My devotee should bathe Me in milk at the first period, in curd at the second, in clarified butter at the third, and in honey at the fourth and last. Next morning, he should feed the Brahmins first and, after performing the prescribed ceremonies, he can break his fast. O Parvati! there is no ritual which can compare with this simple routine in sanctity."

Parvati was deeply impressed by the speech of Loid Shiva. She repeated it to Her friends who in their turn passed it on to the ruling princes on earth. Thus was the sanctity of Shivaratri broadcast all over the world.

The two great natural forces that afflict man are Rajas (the quality of passionate activity) and Tamas (that of inertia). The Shivaratri Vrata aims at the perfect control of these two. The entire day is spent at the Feet of the Lord. Continuous worship of the Lord necessitates the devotee's constant presence in the place of worship. Motion is controlled. Evils like lust, anger, and jealousy, born of Rajas are ignored and subdued. The devotee observes vigil throughout the night and thus conquers Tamas also. Constant vigilance is imposed on the mind. Every three hours a round of worship of the Shiva Lingam is conducted. Shivaratri is a perfect Vrata.

The formal worship consists of bathing the Lord. Lord Shiva is considered to be the Form of Light (which the Shiva Lingam represents). He is burning with the fire of austerity. He is therefore best propitiated with cool bathing. While bathing the Lingam the devotee prays: "O Lord! I will bathe Thee with water, milk, etc. Do Thou kindly bathe me with the milk of wisdom. Do Thou kindly wash me of all my sins, so that the fire of worldliness which is scorching me may be put out once for all, so that I may be one with Thee-the One alone without a second."

At the Sivananda Ashram, Rishikesh, the Shivaratri festival is celebrated in the following manner.

1. All spiritual aspirants fast the whole day, many of them without taking even a single drop of water.
2. A grand havan is performed for the peace and welfare of all.
3. The whole day is spent in doing the Japa of Om Namah Shivaya and in meditation upon the Lord.
4. At night all assemble in the temple and chant Om Namah Shivaya the whole night.
5. During the four quarters of the night the Shiva Lingam is worshipped with intense devotion.
6. Sannyas Diksha is also given on this day to sincere seekers on the path.

Offer this inner worship to Lord Shiva daily: "I worship the jewel of my Self, the Shiva residing in the Lotus of my heart. I bathe Him with the water of my pure mind brought from the river of faith and devotion. I worship Him with the fragrant flowers of Samadhi-all this so that I may not be born again in this world."

Here is another formula for the supreme worship of the Lord: "O Shiva! you are my Self. My mind is Parvati. My Pranas are your servants. My body is your house. My actions in this world are your worship. My sleep is Samadhi. My walk is circumambulation of you. My speech is your prayer. Thus do I offer all that I am to you.